понедељак, 20. април 2015.

ВИЂО САМ ТЕ, ДРУЖЕ... - Ото Ерих Хартлебен

"Виђо сам те, друже, гдје пољем корачаш
Сам, тек што си главом надвисио био
Класје позлаћено вечерњијем жаром.
Од часа до часа саго би се доли
И опет све тако нестајало би те.
Сад ми кажи: шта си тражио то пољем?"
- Мој друже, високо варало те класје.
Ја сам био тамо - с дјевојчетом једним.
Усне су ме њене сагињале доли -
Ту плодове слатке ја тражих и нађох,
Докле нас је златно покривало класје.

Нема коментара:

Постави коментар