четвртак, 30. април 2015.

ПОД НЕБОМ ОД ЖИЦЕ - Десанка Максимовић

Са свих мора, свих небеса и светова,
у огромној полулопти од жице,
 разноврсних гласова и летова
бораве заробљене птице.

Додирују се луг и речна матица,
са оазом пустиње су блиске,
крај колибра ситних као златица
у мутном језеру су плиске.

Пауни вуку по прашини скуте,
врте се нојеви укруг и без смера,
суморно по гранама ћуте
фазани потамнелих пера.

Провејава сунце кроз зарђалу жицу,
каткад у језеру месец процвета;
 и нанесе пут слободну птицу
на околна бледа дрвета.

Нема коментара:

Постави коментар