субота, 26. август 2017.

Ана Ахматова

* * * 

Бесмртник је сух и ружичаст. Облака
Патина на небу нанесена груба.
У парку у овог јединственог дуба
Ниска лишћа је бесцветна и танка.

Зраци озаре до поноћи горе.
И добро у мом затвору је тесном.
О оном сасвим нежном и чудесном
Са мном птице воде разговоре.

Ја сам срећна, но, дража од свега
Шумска ми је стаза пуста, проста
Мост убоги, криви - две обале спрега
И то што чекам, што већ блиско поста.

1916.

Нема коментара:

Постави коментар