(Из разговора који сам недавно водио са једним немачким спиритуалистом)
Никад се ништа не губи, нити може да се изгуби,
Ни рођење, ни идентитет, ни облик - ништа на свету,
Ни живот, ни сила, ниједна видљива ствар.
Спољашњост не сме да завара, нити сфера померена да те збуни.
Широки су време и простор - широка су поља Природе.
Тело, споро, старо, хладно - жар остао од негдашње ватре;
Светлост у оку избледела - опет ће она да пламти;
Сунце што сада залази, увек се диже ујутро и преподне;
Смрзнутој се земљи невидљиви закон пролећа стално враћа,
Са травом и цвећем и летњим плодовима и кукурузом.
Нема коментара:
Постави коментар