На обали скривеној
и белој као голуб
ожеднесмо у подне;
ал` вода сланкаста.
На песку залатастом
записасмо име њено;
одједном дуну поветарац
и запис избриса.
Како срчано, са каквим дахом,
са каквом жудњом и каквом страсти
прихватисмо живот наш: грешка!
и променисмо живот.
Нема коментара:
Постави коментар