Грабљиви копче, срчаних крила,
прелетећеш ме, студено врело,
и воду пићеш, извор живота,
па поћи, тражећ пролеће ведро.
Тећи ће врело вечито током
и прелиће се вода из њега,
и, пред ноћ златну, на земљи пламној,
сањаће крила блиставог перја.
И, можда, једном, летећи опет,
врелу, за тренут, слетећеш ти:
рођена вода, невична, теби
рећи ће: - Копче грабљиви, пиј...
Нема коментара:
Постави коментар