Ноћи којом су одавно тисуће речи прокрстариле
у које наборе увијаш остатак љубави
то нам га једном поново дајеш као
љубазну игру када коса оседи?
Година суза тад бива трептај ока
страва самоће - слегање раменима
тако оскудно пише живот нашу
дугачку повест кратким знацима
Нема коментара:
Постави коментар